Pisząc pracę licencjacką bądź magisterską, każdy zastanawia się ile powinna mieć ona stron. Nie ma określonych zasad co do długości pracy, ale są pewne granice minimalnej i maksymalnej objętości dzieła. W przypadku prac magisterskich optymalna długość to około 80-100 stron. Dolną granicą, której nie należy przekraczać to 60 stron.

60 stron powinny mieć prace licencjackie, w przypadku praca magisterskich należy się bardziej postarać. Z drugiej jednak strony, prace grube o długości przeszło 120 stron odstraszają recenzentów, którym najzwyczajniej w świecie nie chce się ich czytać. Można co prawda ingerować w wielkość akapitów, czcionki, odległość między wierszami, ale w większości przypadków te dane są szczegółowo wytyczone i każda zmiana będzie wiązała się ze zwrotem pracy.

Jeśli mowa o wielkości czcionki etc., zazwyczaj każda uczelnie ma swoje wytyczne. Jeśli mamy wolność w wyborze czcionki i jej wielkości, niech ta wolność nikogo nie zwiedzie. Nie należy zbytnio kombinować ani używać wymyślnych czcionek. Pamiętajmy, że prostota jest najcenniejsza, dlatego też najlepszym wyborem będzie czcionka Times New Roman lub Calibri w wielkości 12 lub 13 pkt.

Nie używajmy ani większych, ani mniejszych czcionek gdyż będzie to wyglądać nieestetycznie i po prostu utrudni czytanie pracy. Należy również pamiętać i już na samym początku ustawić akapity po lewej i po prawej stronie. Pamiętajmy również, aby oprócz marginesów zostawić około 1 centymetra na oprawę.

To co najważniejsze czyli zawartość pracy w formie treści. Na pierwszej stronie rzecz jasna powinna znajdować się strona tytułowa. Na stronie tej powinna znajdować się nazwa uczelni, wydział lub instytut, imię i nazwisko studenta oraz numer indeksu, tytuł pracy, imię i nazwisko promotora oraz miejsce i data obrony. Zawartość oraz układ strony tytułowej to kwestia umowna, która uzależniona jest od wytycznych konkretnej uczelni.

Kolejnym etapem jest ułożenie spisu treści. Z tym aspektem bywa bardzo różnie. Niektórzy układają spis treści na samym początku i potem na jego podstawie układają rozdziały i podrozdziały, inni natomiast spis treści zostawiają na sam koniec.

Kolejnym, wbrew pozorom bardzo ważnym i niestety najtrudniejszym do opanowania jest wstęp oraz zakończenie pracy. Po pierwsze, elementy te są najuwazniej czytane przez recenzentów, gdyż muszą one zawierać niejako esencję pracy, jej myśl przewodnia, wnioski i przesłania.